Zbliża się okres świąteczny, a więc wielu pracodawców zaczyna myśleć o tym, jaki bonus z tej okazji zaproponować pracownikom. Z pewnością najczęściej będą to paczki żywnościowe lub z upominkami, bony, talony czy karty przedpłacone (pre-paid). Sposób ich rozliczenia w kontekście podatkowo-składkowym będzie uzależniony przede wszystkim od źródła ich sfinansowania.
Z zasobów pieniężnych przeznaczanych na działalność socjalną można finansować m.in. udzielanie pomocy materialnej – rzeczowej lub finansowej. Przejawem takiego wsparcia może być przekazywanie osobom uprawnionym świadczeń o charakterze pomocowym, takich jak np. bony towarowe, kupony (karty) podarunkowe, paczki żywnościowe czy paczki dla dzieci, jeśli:
są one przewidziane w regulaminie gospodarowania ZFŚS,
trafiają do zatrudnionych po uwzględnieniu tzw. kryterium socjalnego, czyli sytuacji życiowej, materialnej i rodzinnej.
W przypadku świadczeń „zorganizowanych” w ramach ZFŚS ich wartość będzie zwolniona ze składek ZUS w pełnej wysokości oraz z opodatkowania, jednak tylko do wysokości nieprzekraczającej łącznie w roku kwoty 380 zł.
Przyznawanie na okoliczność świąt świadczeń rzeczowych i pieniężnych sfinansowanych ze środków obrotowych firmy sprawia, że zakład pracy ma pełną swobodę w kształtowaniu rodzaju i wartości tego typu dodatkowych profitów przewidzianych dla załogi. Z punktu widzenia obciążeń należnościami publiczno-prawnymi, takie bonusy nie są jednak korzystne, bowiem przepisy podatkowe i składkowe nie obejmują ich żadnymi zwolnieniami. Oznacza to konieczność naliczania od ich pełnej wartości danin na rzecz fiskusa i ZUS.